OS MILITARES E A MORTE

Na época medieval un guerreiro sabia que o seu oficio era matar e a cara menos amable desta profesión era que podía morrer, co tempo pouco a pouco os eufemismos foron convertendo e maquillando estas profesión e actualmente non se acepta o verdadeiro papel dun soldado, matar o mellor posible sen deixarse ser matado.

As tropas españolas e doutros exércitos invaden o mundo coa escusas de loitar pela paz e para desenvolver labores humanitarias como se en troques de ser señores que teñen por profesión matar fosen voluntarios dunha ONG. Cando morre un soldado en acción de guerra tratase coma se fora un mártir e a morte del fora algo evitable, dánselle honores de heroe e dende falase acerca de como evitar que morran máis da mesma forma. Un soldado morto non é nada máis que alguén que realizou o seu traballo e fracasou, dende o punto de vista militar o soldado que se deixa matar non é o heroe o heroe é o soldado que mate máis inimigos pero que lle vamos a facer se vivimos nesta surrealista realidade.

Parece que alguén trata de evadirnos da realidade:cando se invade un pais non se lle chama unha invasión, trátase dunha acción humanitaria, cando un civil morre non é un asasinato trátase dun dano colateral; cando un exercito invasor sofre unha acción de guerrilla trátase de terrorismo e cando un militares fracasan na súa misión e morren trátase dun asasinato ou un terrible accidente.

Enfín, non sei como chegamos a estas situación pero que lle vamos a facer se neste mundo de hoxe en día miles de rapaces xogan a ser soldados sen saber que antes ou depois a morte non ha tardar en atopalos pois atoparse accidentalmente con esta negra señora é parte do contrato do traballo polo que eles optaron.