Os mercenarios existen dende que se coñece a historia da humanidade. Xa nas sociedades máis primitivas había persoas de alto poder económico que contrataban a outras para que as protexeran.
Actualmente a vixilancia privada segue funcionando do mesmo xeito que na antigüidade. O patrón paga, o mercenario usa a violencia cando é mester. Estés mastíns humanos actualmente xa non levan nin grandes armas a vista, nin son tan mal vistos como “matasiete” do “Século de Ouro”(persoas marxianis que vendían a súa espada)
Agora fálase de axentes de seguridade privada. De “Auténticos profesionais”, isto tampouco e nada novo. Actualmente estes vixiantes privados comezan a súa andanza na península, estudando en academias privadas, para despois ir a Israel(se poden) onde se realizan entrenamentos que aquí prohibe a lexislación. Prácticas en situacións extremas, nun dos países máis militarizados no mundo. Prácticas tan perigosas como correr co dedo no gatillo, e que logo levan a práctica no territorio estatal.
Son moitos os que denunciamos que mentres que se protexa a algúns sectores minoritarios da sociedade, co desenvolso dos conseguintes millóns de euros. Non se invistan esas cantidades na seguridade colectiva. Xa que, en lugar de tanto escolta privado debería de aumentar o número de axentes de seguridade, cuxo déficit sofren miles de cidadáns ao ano.
Pero a seguridade privada non só supón o gasto de millóns de euros por parte do estado, a existencia de tantos portadores de armas desencadea moitas veces en incidentes violentos moitas veces causados por estes subvencionados “protectores”. Tal foi o caso do tiroteo protagonizado o pasado venres en Bilbao por un dos escoltas do concelleiro do PP de Portugalete Santiago Pérez. O cal feriu a un vixiante privado da estación do metro onde se atopaban e a un viandante. O escolta en cuestión foi posto en liberdade 24 horas despois sen ter que abonar ningunha fianza, quedando en liberdade con cargos.
Deixando a parte que un mercenario disparou a outro, ambos eran vixiantes privados armados con armas de fogo. O que é grave e que tamén ferisen a un viandante. A pregunta é, como é posible que un home con tan mala punteria teña a licenza de escolta?, como é posible que despois de dispararlle a dúas persoas intencionadamente, quede en liberdade sen fianza?
A resposta é doada, TODO É UN DESPROPÓSITO.
É un despropósito que mentres que se deixa en liberdade con cargos tras pagar fianza a unha persoa por queimar unha bandeira(un trapo ao fin e o cabo) non se faga o mesmo cando alguén atenta contra a vida humana de dous cidadáns.
Deixo un recorte sacado do Gara:
Euskal Herria sofre un dos índices de militarización máis altos da Unión Europea, cunha índice de 11,23 axentes armados por cada 1.000 habitantes, fronte ao 3 por cada mil que recomenda a ONU. Isto carrexa que miles de persoas conten cun arma e déanse episodios deste tipo. Estes son algúns dos máis recentes:
3 abril 2002
O escolta privado Joseba Andoni Urdaniz falece tras un tiroteo con axentes da Garda Civil. Urdaniz era o encargado de protexer a unha edil do PSE. Segundo a versión oficial, o escolta confundiu con membros dun comando de ETA aos tres axentes de paisano do instituto armado.
5 xuño 2002
A Ertzaintza detén en Gasteiz a un escolta dun concelleiro do PP despois de que disparase un tiro ao aire coa súa pistola dentro dun bar. Ao ser sometido a un control de alcoholemia, deu un alto grado de intoxicación etílica.
29 outubro 2003
Un escolta da corporación municipal de Burlata efectúa un disparo accidental contra o parabrisas do seu vehículo.
31 maio 2007
Condenan a un ano de cárcere a un gardaespaldas que mostrou a súa pistola e ameazou de morte a un veciño en Eibar, ao recri- minarle este que se masturbara á vista da súa esposa.
11 xullo 2008
Un escolta resulta ferido ao dispararse coa súa arma. Ademais, unha muller que o acompañaba tamén resulta ferida por intentar evitalo
Ver máis:
2 comentários:
A mi el diario Gara no me parece un medio neutral.
É lóxico ca no País Vasco haxa unha taxa de axentes moi superior á media recomendada debido á presenza terrorista. Aínda que moitos o negan, o medo está latente en moitas ocasións nesta rexión española. O que non é comprensíbel é a pouca preparación destas forzas de seguridade. Debería ser o propio estado o que realizar os tests psicotécnicos e unhas probas básicas que garantiran a súa formación.
Postar um comentário