LUGAR:
Lugo non ten a fama doutros campus como Santiago ou Vigo en canto a combatividade do seu estudantado. Ou polo menos, non a tiña ate o de agora.
Os Comités vimos de convocar para o próximo 19 de novembro unha Folga estudantil nos 7 campus galegos para reclamar un novo plano de financiamento para as universidades galegas que as defenda fronte Boloña e que nos garantice a todas e todos unha universidade verdadeiramente pública e ao servizo da sociedade galega.
+ diñeiro público
A día de hoxe, a porcentaxe de investimento da Consellaría de Educación na educación universitaria é o 0,75% do P.I.B de Galiza; mais agora temos que crer que vai chegar ao 1,5 en 2015, cando nun primeiro momento o obxectivo da Consellaría era chegar ao 1% en 2010.
Porén, os Comités entendemos que o investimento público no ensino universitario non debe ser inferior ao 1,5% do P.I.B galego no ano 2010.
- taxas
Na actualidade, a porcentaxe de participación do estudantado a través das taxas no financiamento universitario supón: na UdC o 13,81%, na USC o 18,21% e na Uvigo o 10,29%.
Nós apostamos pola redución da porcentaxe de participación das taxas no financiamento das universidades até o 5% no ano 2010, non producíndose ningún perxuízo económico para as universidades e beneficiando a moitas e moitos.
+ bolsas
Só o 17% dos estudantes da Galiza están bolsados polo Ministerio de Educación e Ciencia (MEC), primando os criterios académicos sobre os económicos e producindo que unha parte importante do estudantado non teña acceso a unha bolsa que necesita.
Consideramos que é necesario en 2010 pasar do 17% ao 33% os estudantes beneficiaros de Bolsas de Axuda ao Estudo, e elevar do 17% ao 50% os estudantes que teñen exención de taxas por criterios de renda. Alén da asunción da política de bolsas por parte da Xunta a fin de axeitala ás nosas características socioeconómicas propias.
+ aloxamento público
Para garantir un aloxamento público abondo faise necesaria a creación dun ente público composto polas tres universidades galegas, a Consellaría de Educación e Ordenación Universitaria e a Consellaría de Vivenda e Solo para a xestión do aloxamento universitario, que convirta todas as prazas concertadas, subvencionadas e concesionadas en prazas públicas antes do ano 2010. Así como a elaboración dun plano plurianual de aloxamento público universitario que garanta cando menos acceso ao 15% dos estudantes matriculados en cada campus.
+ coordinación
Un apoio económico decidido será imprescindíbel para a xestión integral necesaria do Sistema Universitario Galego (SUG) no que ten a ver coas infraestruturas, aloxamento público universitario, matriculación, investigación, mapa de títulos, promoción...
- despilfarro
Coidamos que para que os cartos de todas e todos nós non os desbalden uns poucos é completamente necesaria a fiscalización e control orzamentario por parte da Consellaría de Educación e Ordenación Universitaria.
+ calidade
Unha universidade de calidade pasa pola progresiva eliminación da limitación de prazas nas titulacións, nos graos e nos posgraos, a eliminación das probas específicas para as titulacións, a redución das proporcións profesor/alumno. Do mesmo xeito cómpren melloras substanciais tanto en materiais como en infraestruturas.
Unha vez máis un camarada é acoitelado, cando el non fixo uso da forza, unha vez máis os fascistas atacan só cando son mais e mellor armados.
Fonte: CIG
Somos moitos os que estamos fartos tanto da socialdemocracia burguesa como da máis dura dereita capitalista. Somos moitos, amigo Pablo, os que pensamos que o voso sistema económico esta condeado a desaparecer, somos moitos os que non pertencemos a un partido coas mans manchadas da sangue dos inocentes.Por todos é coñecido o desprezo que sente unha minoritaria parte da sociedade galega pola nosa lingua. Maia que son poucos os inimigos do galego son moi poderosos xa que pertencen as clases máis altas e conservadoras da nosa sociedade. Teñen un odio irracional contra a nosa proletaria fala e tratan de escapar dela(seica lles pode facer mal).
Se o ano pasado tivemos a oportunidade de ver o patético circo montado por parte dunha loxa que pretendía montar unha cruzada en defensa dunha lingua que non esta ameazada. Este ano as accións contra o galego non cesaron, pero seguen a ser minoritarios.
Agora á máxima é alcanzar que os nenos destes “cruzados” non teñan a desgraza de aprender unha lingua máis. Para conseguir este fin, os “preocupados” están tomando as iniciativas que ven necesarias.
Así, para fuxir da “perversa imposición do galego” decidiron fundar un colexio en Portugal(a poucos metros da fronteira), deste xeito, os seus fillos están protexidos da “inquisición” que protagonizan os galeguistas. Tamén en Vigo, ideado para fuxir da “imposición do galego”, alí os nenos son educados mediante o sistema de ensino norteamericano “para poder ofrecer máis horas de clases de castelán”.
Entre as excentricidades destes radicais esta a de mandar os fillos no verán a outras rexións do Estado para practicar o castelán.
Alá eles se desexan marchar a Portugal ou a Sevilla, eu polo menos non os penso votar de menos,
Por certo deixo colgado un vídeo dunha homenaxe a estes “loitadores da liberdade”. Con todo o cariño, espero que lles guste.
O sábado 6 de setembro, sobre as 6 da tarde foi agredido un rapaz de 16 anos por un grupo de neonazis. O rapaz, que ía en compaña da súa moza e do seu irmán pequeno, un neno de oito anos, foi atacado por un grupo duns nove skins nazis.
Os agresores increparon aos rapaces cando se dispuñan a baixar do metro na parada de Urquinaona, o rapaz apuñalado defendeu a súa moza dunha agresión e como resposta os nove nazis comezaron a agredilo e a insultalo sendo apuñalado cunha arma branca no ombro e no torso.
Non é a primeira vez que un grupo de neonazis ataca a un menor indefenso, de feito é algo bastante máis frecuente do que nos pode parecer. O chamado “terrorismo fascista” non esta recoñecido polos medios, nin existe unha organización de vítimas con tanto poder político como no caso da AVT. Namentres son moitos os que morren por defender a liberdade, ou os que simplemente tiveron a mala sorte de ser a vítima perfecta para alguén que os consideraba inferiores.
Se de verdade a sociedade desexa rematar coa violencia, é necesario que antes a recoñeza en tódalas súas formas, e non só naquelas cuxa manipulación é politicamente útil.
pd: A foto da noticia foi sacada tras recoller as armas brancas que deixaron tiradas uns neonazis cando atacaron o Centro Social Okupado de La Traba.
O 3 de Setembro de 2008 o diario ABC publicou unha viñeta feita polo Sr. Paco Martín Morais, quen (deducimos que debido a unha intensa intoxicación etílica ou a un proceso de diarrea mental) tivo a desfachatez e o mal gusto de equiparar o proceso xudicial aberto polo cal se intenta outorgar nomes e apelidos aos restos dos represaliados, desaparecidos e asasinados durante a ditadura franquista, poñéndoos á mesma altura que os ósos que busca un can.
Este verán a cadea sensacionalista Tele 5, propiedade do fascista Berlusconi, deu o seu apoio ao "Manifiesto por la Lengua Común". A canle non se limitou a asinar o Manifiesto, senón que ademais indicou nun informativo, que pon a disposición dos promotores da iniciativa todos os seus medios.
Actualmente a vixilancia privada segue funcionando do mesmo xeito que na antigüidade. O patrón paga, o mercenario usa a violencia cando é mester. Estés mastíns humanos actualmente xa non levan nin grandes armas a vista, nin son tan mal vistos como “matasiete” do “Século de Ouro”(persoas marxianis que vendían a súa espada)
Agora fálase de axentes de seguridade privada. De “Auténticos profesionais”, isto tampouco e nada novo. Actualmente estes vixiantes privados comezan a súa andanza na península, estudando en academias privadas, para despois ir a Israel(se poden) onde se realizan entrenamentos que aquí prohibe a lexislación. Prácticas en situacións extremas, nun dos países máis militarizados no mundo. Prácticas tan perigosas como correr co dedo no gatillo, e que logo levan a práctica no territorio estatal.
Son moitos os que denunciamos que mentres que se protexa a algúns sectores minoritarios da sociedade, co desenvolso dos conseguintes millóns de euros. Non se invistan esas cantidades na seguridade colectiva. Xa que, en lugar de tanto escolta privado debería de aumentar o número de axentes de seguridade, cuxo déficit sofren miles de cidadáns ao ano.
Pero a seguridade privada non só supón o gasto de millóns de euros por parte do estado, a existencia de tantos portadores de armas desencadea moitas veces en incidentes violentos moitas veces causados por estes subvencionados “protectores”. Tal foi o caso do tiroteo protagonizado o pasado venres en Bilbao por un dos escoltas do concelleiro do PP de Portugalete Santiago Pérez. O cal feriu a un vixiante privado da estación do metro onde se atopaban e a un viandante. O escolta en cuestión foi posto en liberdade 24 horas despois sen ter que abonar ningunha fianza, quedando en liberdade con cargos.
Deixando a parte que un mercenario disparou a outro, ambos eran vixiantes privados armados con armas de fogo. O que é grave e que tamén ferisen a un viandante. A pregunta é, como é posible que un home con tan mala punteria teña a licenza de escolta?, como é posible que despois de dispararlle a dúas persoas intencionadamente, quede en liberdade sen fianza?
A resposta é doada, TODO É UN DESPROPÓSITO.
É un despropósito que mentres que se deixa en liberdade con cargos tras pagar fianza a unha persoa por queimar unha bandeira(un trapo ao fin e o cabo) non se faga o mesmo cando alguén atenta contra a vida humana de dous cidadáns.
Deixo un recorte sacado do Gara:
Euskal Herria sofre un dos índices de militarización máis altos da Unión Europea, cunha índice de 11,23 axentes armados por cada 1.000 habitantes, fronte ao 3 por cada mil que recomenda a ONU. Isto carrexa que miles de persoas conten cun arma e déanse episodios deste tipo. Estes son algúns dos máis recentes:
3 abril 2002
O escolta privado Joseba Andoni Urdaniz falece tras un tiroteo con axentes da Garda Civil. Urdaniz era o encargado de protexer a unha edil do PSE. Segundo a versión oficial, o escolta confundiu con membros dun comando de ETA aos tres axentes de paisano do instituto armado.
5 xuño 2002
A Ertzaintza detén en Gasteiz a un escolta dun concelleiro do PP despois de que disparase un tiro ao aire coa súa pistola dentro dun bar. Ao ser sometido a un control de alcoholemia, deu un alto grado de intoxicación etílica.
29 outubro 2003
Un escolta da corporación municipal de Burlata efectúa un disparo accidental contra o parabrisas do seu vehículo.
31 maio 2007
Condenan a un ano de cárcere a un gardaespaldas que mostrou a súa pistola e ameazou de morte a un veciño en Eibar, ao recri- minarle este que se masturbara á vista da súa esposa.
11 xullo 2008
Un escolta resulta ferido ao dispararse coa súa arma. Ademais, unha muller que o acompañaba tamén resulta ferida por intentar evitalo
Ver máis:
O pasado día 5 de abril, o Concello de Ferrol fechou a Oficina de Turismo sita en Porta Nova, ao final da travesía de As Pías, quedando así un único punto de información turística emprazado no Porto.
Posteriormente, os responsábeis municipais expresaron a súa intención de acondicionar un local no propio centro, concretamente no número 56 na rúa Magdalena para así evitar que o punto de información do Peirao de Curuxeiras se vira desbordado.
Actualmente, aínda que foron inauguradas con leves retrasos neste mesmo verán, xa están funcionando as dependencias do núcleo urbano.
Todo este proceso desenrolouse dunha forma que puxo de manifesto a ineptitude gobernamental e sacou á luz a incapacidade da corporación actual para dirixir os diferentes departamentos que a compoñen.
Xa se viu recentemente como o bipartito PSOE-IU cumpriu as súas “promesas” a modo de estandarte electoral (Praza de España, Canido, Menáncaro, Sartaña, Recimil, etc.) a calquera prezo e co único obxectivo de paralizar os proxectos actuais sen definir uns novos (política de pasividade).
O Concello ven adxudicando xa dende fai anos a entidades privadas a xestión das Oficinas Municipais de Turismo. O propio concesionario das Oficinas de Turismo, Luis Guntiñas, mostrou a súa desconformidade cando anunciaron o feche das instalacións de Porta Nova e recoñeceu que Ferrol non podía ter unha única oficina turística.
Segundo datos do periódico “La Voz de Galicia”, Ferrol mantiña a mediados de abril deste ano unha débeda de 9 meses coa Oficina de Curuxeiras e antes de fechar a de Porta Nova, aínda se lle debía á empresa adxudicataria a metade de 2007.
Plantéxanse por tanto unha serie de dilemas á hora de avaliar as intencións do goberno municipal.
En primeiro lugar habería que preguntar polas intencións municipais de abrir unha oficina na zona do centro cando a meirande parte dos turistas concéntranse nos arredores. A Oficina de Porta Nova concretamente, estaba situada enfronte do Hotel Hesperia e ao rematar unha das entradas principais da cidade, a Avenida das Pías. A todo isto hai que engadir o pésimo servizo que brinda a Oficina de Curuxeiras, que nin sequera dispón de acceso a Internet.
Que levou por tanto ao Concello a fechar unha oficina cun emprazamento inmellorábel? O custo de manter as instalacións vixentes, similar ás que están en desuso, é de 24000 euros anuais. O simple acondicionamento do local do centro, custou 50000 euros. Por tanto, non poden alegar motivos económicos. Por se isto fora pouco, e debido á pésima regulación do tráfico na cidade, é unha ardua tarefa localizar esa oficina por parte das xentes que veñan de fóra. Precisamente unha das finalidades destes recintos é ofrecer mapas aos viaxeiros que aínda non dispoñan de navegación asistida. Na Coruña existe un posto móbil especificamente para iso.
Segundo datos obtidos recentemente de distintas fontes, o Concello planea fechar o vindeiro ano a oficina do Porto, emprazada ao final da AP-9 que actualmente é a principal entrada da cidade.
Lévanos a pensar por tanto, que algún integrante do bipartito, concretamente algún responsábel de Turismo, tiña algún tipo de predilección por inverter na zona do centro e adxudicar de forma fraudulenta a administración turística. Pola nosa parte, seguiremos investigando para tratar de esclarecer estes feitos que, no caso de non ser unha irregularidade, son un despropósito municipal.
Na madrugada deste sábado uns activistas Galegos visitaron o Campo de Golf de Monte Alegre, en Ourense. Non levaban bolas para xogar, e tampouco paus de golf. Namentres si ían equipados con sachos e todo o material necesario para facer unha horta. Despois de arrincar a terra e facer as ringleiras, decantaronse plantaron verzas. Logo marcharon deixando a eira ben plantada pero sen demasiadas esperanzas de futuro(xa que os campos de golf empregar unha gorda capa de area como sistema de drenaxe e para frear o nacemento de especies nativas cuxas sementes están sempre presentes na fértil e negra terra galega)
Postagens
Comentários
